Mauzoleum Potockich

Mauzoleum Potockich w Wilanowie powstało w latach 1834-36 na zlecenie Aleksandra Potockiego. Jest to symboliczny grób Stanisława Kostki Potockiego i jego żony Aleksandry z Lubomirskich Potockiej. Projekt Henryka Marconiego z 1834 roku został zrealizowany w ciągu dwóch lat przez Jakuba Tatarkiewicza i Konstantego Hegla. 

Mauzoleum zostało wykonane z piaskowca szydłowieckiego. Grobowiec zbudowano wzorując się na nagrobku króla Kazimierza Wielkiego z katedry na Wawelu. W rogach neogotyckiego baldachimu znajdują się cztery lwy z przedstawieniami herbów rodowych Potockich (Pilawa) i Lubomirskich (Drużyna). Skrzynię sarkofagu zdobi 16 arkad, są na nim przedstawione postacie małżonków, a po bokach umieszczono płaskorzeźby przedstawiające personifikacje cnót i zainteresowań Stanisława Kostki Potockiego.

Na cokole znajdują się tablice z inskrypcjami poświęconymi Stanisławowi (od strony zachodniej) i Aleksandrze (od strony wschodniej).