Ulica Bednarska

Niegdyś ulica ta nazywała się Gnojowa - wywożono tędy nieczystości z miasta. Wtedy wzdłuż ulicy stały drewniane domki i dworki ze stajniami.

Już w połowie XVIII wieku ulicę zamieszkiwali bednarze i zaczęto nazywać ją Bednarską. Tę nazwę oficjalnie nadano ulicy w 1770 roku. W XVIII wieku ulicę wybrukowano. 

Ul. Bednarska 2/4 - niegdyś Łazienki Teodozji Majewskiej, obecnie Zespół Społecznych Szkół Ogólnokształcących Bednarska. Budynek powstał w latach 1832-35 na podstawie projektu Alfonsa Kropiwnickiego. W zakładzie kąpielowym można było zażyć m. in. kąpieli parowych, ziołowych, siarczanych i żelaznych.

Nr 9 - tzw. Waweliowiec:

Bednarska 11 - Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina:

Piękny budynek znajduje się pod numerem 25. To dom Walusińskich i chyba jedyny w Warszawie zbudowany w stylu neogotyku angielskiego. Kamienica powstała w 1860 roku, a obecnie niestety popada w ruinę.

To, z tego co pamiętam, nr 27:

Numer 28/30 jest własnością Caritasu. To tak zwany Dom Gaya, wzniesiony w XIX wieku przez Jakuba Gaya. Udało mi się zajrzeć w bramę i sfotografować znajdującą się tam figurkę. Od razu próbował przegonić mnie ochroniarz. Dla zyskania paru cennych sekund na focenie polecam udawać obcokrajowca, który nie rozumie czemu na niego krzyczą :)