Ulica powstała w 1872 roku. Nosiła wtedy imię Leopoldyny (żony ówczesnego prezydenta Warszawy Kaliksta Witkowskiego) i przebiegała od ul. Koszykowej do Alej Jerozolimskich. Obecną nazwę ulica otrzymała w 1916 roku. Dalszy odcinek Al. Jerozolimskie - ul. Twarda wówczas nie istniał. Wytyczono go w 1954 roku, w związku z budową Pałacu Kultury.
Trzy lata temu na fasadzie kamienicy nr 7 odkryto napis "Polska żyje" najprawdopodobniej pochodzący z okresu II wojny światowej. Napis został wykonany jasną farbą i jest ledwie widoczny. Wygląda, jakby próbowano go zatrzeć zaprawą murarską. Być może został zlikwidowany przez hitlerowców, albo dozorcę, bojącego się represji. Stąd hipoteza, iż pochodzi on sprzed Powstania Warszawskiego. Naprawdę jest ledwie widoczny, do dziś nie został zabezpieczony. Trzeba go długo szukać wpatrując się w ściany, a na zdjęciach jest zupełnie nieczytelny. Poniżej podwórko "siódemki".
Kapliczka w podwórku kamienicy nr 8:
Na ścianie szczytowej kamienicy przy Emilii Plater 9/11 zwraca uwagę rosyjskojęzyczny napis. To odrestaurowana ponad stuletnia reklama odlewni zakładu aparatów miedzianych Adolfa Witta. Pochodzi ona z czasów zaboru rosyjskiego. W głębi posesji zachowały się ceglane zabudowania fabryki oraz komin z inicjałami jej właściciela. Obecnie w budynku mieści się Hostel Witt.
W podwórzu przedwojennej kamienicy przy Emilii Plater 13 stoi figurka Chrystusa.
Ulica ciągnie się dalej za Alejami Jerozolimskimi do ul. Twardej, ale ta jej część nie jest już tak interesują. Stoją tam nowe bloki i biurowce, m. in. hotel Intercontinental.
Pałac Kultury od strony ul. Emilii Plater:
Na ścianie szczytowej kamienicy przy Emilii Plater 9/11 zwraca uwagę rosyjskojęzyczny napis. To odrestaurowana ponad stuletnia reklama odlewni zakładu aparatów miedzianych Adolfa Witta. Pochodzi ona z czasów zaboru rosyjskiego. W głębi posesji zachowały się ceglane zabudowania fabryki oraz komin z inicjałami jej właściciela. Obecnie w budynku mieści się Hostel Witt.
W podwórzu przedwojennej kamienicy przy Emilii Plater 13 stoi figurka Chrystusa.
W podwórku kamienicy nr 14 zachowała się kapliczka z figurą Matki Boskiej. Pochodzi ona prawdopodobnie z okresu okupacji, kiedy w mieście obowiązywała godzina policyjna. Tę kapliczkę podobno postawił jeden z mieszkańców kamienicy jako podziękowanie za uwolnienie z niemieckiego więzienia.
Pod numerem 17 mieści się Ambasada Maroka. Maleńki budyneczek był niegdyś willą Okoniewskiego. Elewację zdobi figurka Matki Boskiej.
Na rogu ul. Emilii Plater i Wspólnej stoi kościół św. Piotra i Pawła parafii św. Barbary. Niegdyś znajdował się tu Cmentarz Świętokrzyski, który zniszczono wytyczając ul. E. Plater. Jedyną pozostałością po nim jest kaplica św. Barbary na zadrzewionym terenie otaczającym kościół. Sam kościół powstał dopiero po wojnie. Wcześniej jego miejsce zajmowała neoromańska świątynia zbudowana pod koniec XIX wieku i zburzona przez Niemców w 1944 roku. Z tamtych czasów zachowały się neoromańskie stacje drogi krzyżowej ustawione wzdłuż ogrodzenia byłego cmentarza oraz figura Chrystusa z 1897 roku.
I jego odbicie w oknach Pawilonu Emilia:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz