Ulica Mokotowska

Ulica biegnie od Ronda Jazdy Polskiej do Placu Trzech Krzyży. Wraz z początkiem XIX wieku nastąpił rozwój miasta w stronę Mokotowa. Ul. Mokotowska miała prowadzić na Mokotów z Traktu Królewskiego. Nazwa ulicy i dzielnicy pochodzi od imienia pruskiego właściciela wsi, które brzmiało Mokot lub Mokoto. Nawiązaniem do tej nazwy było "Mon Coteau" (z francuskiego - "moje wzgórze") - XVIII-wieczna rezydencji księżnej Izabeli Lubomirskiej w okolicach Morskiego Oka.

Brama kamienicy przy Mokotowskiej 5:

Przy Mokotowskiej 8 stoi tzw. "Kamienica pod Niedźwiedziem". Obecnie jest cała zasłonięta, ponieważ trwa jej remont. Kamienica została zbudowana na początku XX wieku wg projektu Leona Wolskiego. Niegdyś fasadę domu zdobiła rzeźba niedźwiedzia, usunięta po II wojnie światowej. Po dziś dzień na ścianie szczytowej zachowały się jednak niewielkie płaskorzeźby przedstawiające niedźwiedzie

Mokotowska 25 to Pałacyk Cukrowników, a właściwie Pałacyk Zarządu Spółek Cukrowni Lubelskich. Parterowy dworek powstał tu w 1877 roku dla  Kazimiery z Kaczyńskich Ćwierczakiewiczowej. W 1910 roku dworek wynajęto i stał się siedzibą  zarządu spółek akcyjnych lubelskich cukrowni „Zbierski”, „Garbów”, „Lublin” i „Nielepów”. Kilka lat później Zarząd Cukrowni Lubelskich kupił budynek i rozpoczęła się jego przebudowa, trwająca do 1926 roku. Dworkowi nadano echy rokokowe i dobudowano dwie oficyny. W 1935 roku, po zakupieniu budynku przez Mieczysława Broniewskiego, nad oficynami umieszczono rzeźby amorków z zajączkami (lewa oficyna) i cielakami (prawa oficyna).

W 2000 roku pałacyk odzyskali jego prawowici właściciele i odsprzedali go Instytutowi Adama Mickiewicza. Instytut działa tu od 2005 roku.

Przy Mokotowskiej 41 stoi piękna, pastelowobłękitna kamienica Pawła Tuskiera projektu Józefa Napoleona Czerwińskiego i Wacława Heppena. Niedawno kamienica przeszła remont, szkoda, że nie zdecydowano się wtedy na odbudowę poddasza z półokrągłym zwieńczeniem, które zdobiło ją przed wojną.

Niski domek pod numerem 48 powstał w 1860 roku. Mieszkali w nim Józef Ignacy Kraszewski i dr Tytus Chałubiński, co upamiętniają tablice na ścianie.

Eklektyczna kamienica pod numerem 50 była zamieszkiwana przez Józefa Piłsudskiego. W 1900 roku zbudowała ją firma Bronisława Pawłowskiego dla Edmunda i Władysławy Dietzów. Później kamienicę zakupiła rodzina Sawickich - rzemieślników zajmujących się białoskórnictwem i koronkarstwem.

Wszystko wskazuje na to, że tu właśnie był balkon i okno Marszałka:

Dla mnie najbardziej niesamowita jest kamienica Rodryga Mroczkowskiego "Krakowiacy i Górale" pod numerem 57. Nie mogę wyjść z zachwytu, ile zdobień, cudo! Ta eklektyczna piękność powstała w latach 1900-1904 wg projektu Zygmunta Binduchowskiego.

Balkony z kolumnami podtrzymują figury krakowiaków i górali, ubranych w stroje ludowe.

Na ścianie kamienicy Józefa Monkiewicza zachowała się przedwojenna tabliczka adresowa:

Kapliczka w podwórzu kamienicy przy Mokotowksiej 59:

W podwórzu kamienicy Eliasza Elbingera (nr 65) również znajduje się kapliczka:

Niszczejąca kamienica Puścikowskich (nr 73):